قدرت سیاسی (حوزه عمومی و جمهوری اسلامی)

بحث از جامعه مدنی در جمهوری اسلامی ایران، به طور کلی در قالب دو رویکرد کلان صورت پذیرفته است؛ رویکرد اول را می‏توان آرمان گرایانه لقب داد.به این معنی که نویسندگان این گروه نخست اقدام به عرضه تصویری آرمانی و خیالی از جامعه مدنی کرده و سپس به بررسی و یا نقد جامعه مدنی‏ای پرداخته‏اند که با واقعیت آن نسبتی ندارد.در این رویکرد می‏توان به دو طیف مختلف اشاره کرد: افرادی که جامعه مدنی برای آنها به‏منزله جامعه "جامع خوبی‏ها" مطرح است و در حقیقت آن را مدینه فاضله‏ای می‏دانند که در آن عدالت به تمامی فراهم بوده، حقوق شهروندان پاس داشته می‏شود و….در مقابل کسانی هستند که جامعه مدنی را با جامعه غربی یکسان پنداشته و سپس تمام مفاسد جامعه غربی را مؤلف در این مقاله نخست در تعریفی جامعه مدنی را لایه واسط بین دولت و ملت برمی‏شمارد.ایجاد این حوزه در ساخت اعمال قدرت غربی ناشی از تصویر دولت و ملت در غرب می‏باشد، بنابراین فرضیه مقاله این چنین طراحی شده است که: به‏خاطر تفاوت بینش سیاسی اسلام با غربی در خصوص دولت، ملت و رابطه این دو، چنین حوزه‏ای در ساخت اعمال قدرت اسلامی نمی‏تواند شکل بگیرد.